YLE Colloquia Latina

Fortunate mi amice ! Insunt tres I litterae:

_ E / _ E _ _ _ / I _ / _ I _ E / _ _ _ _ I / _ E _ _ _ //

Perge, ut coepisti!

Mercurius Marco s. d.

Demonstra nunc quaeso litteras "D" et "N"! Ceterum de illo foedere Verduniensi anno DCCCXLIII. facto nihil mihi respondisti, amice. Vale. Ibidem, eodem die.

Marcus Mercurio suo s.

Incredibili ad investigandum praeditus es sagacitate, honoratissime mi amice . Ecce aenigma propemodum solutum:

D E / _ E _ _ _ / I N / _ I N E / _ _ N D I / _ E _ _ _ //

Nunc ad pactionem illam, quam anno DCCCXLIII Veroduni inter se fecerunt Lotharius I, Ludovicus Germanus Carolusque Calvus. Qua pactione Ludovico ea Francorum imperii obtigit pars, quae ad orientem spectabat (cf. T

Mercurius Marco s. d.

Ecce solutio, quam rectam esse spero: DE BELLO IN FINE MUNDI GESTO, sive La guerra del fin del mundo, auctore Mario Vargas Llosa. Quo de libro mihi ignoto ut pauca prodas, te rogaverim. Vale. Ibidem, eodem die.

M. Favonius sodalibus, imprimis Mercurio Hungarico sal.
De aenigmate soluto valde tibi gratulor, mi Mercuri. „Tetigisti acu.“ Ingens sane opus est (plus DCC pp.!), conversum etiam in linguam Germanicam tituloque praeditum „Der Krieg am Ende der Welt“. Cuius auctor anno MCMXCVI a librariis Germanis honoratus est Praemio Pacis.
Nunc ad opus ipsum:
Anno MDCCCLXXXVIII in Brasilia, cum Dominus Petrus II esset imperator, servitus abolita est. Quod cum agrorum possessoribus minime placeret, proximo anno res publica Brasiliana ab imperatoris dominatione in libertatem quae dicitur populi vindicata est. Quo facto vir quidam, cui nomen est Monitori, regiones inopia et fame pressas aliunde alio commigrans pervagatur mundique instare finem denuntiat. Undique ad eum congregatur pauperrimus quisque, ut fides vera et iustitia contra possessores, contra Ecclesiam contraque Antichristum, id est contra rem publicam quae vocatur liberam, defendatur. Cuius rei causa conditur etiam „Societas Pauperrimorum“ sive „Nova Hierosolyma“. Qua re audita - pro dolor - „beati illi possidentes“ vehementer sollicitantur, idque adeo, ut universus exercitus Brasilianus ad comprimendam evocetur seditionem....... Ceterum vos, amici Brasiliani, quid de hoc libro censetis?
Vale, valete.
III Kal. Dec.

Spartacus Favonio sal.

Quomodo omnia scis, Favoni, nescio. Narrationem tuam de fabula in terra Brasilis, quae tractat de "Antonio Conselheiro", in libro "Os Sertões" nuncupato, scripto ab "Euclides da Cunha" palam plaudam !
Vera quidem est!

Utinam tantam humanitatem - vae mihi, tantum abest ut ego hanc rem omnino comprehendere possim! - quam sane habes, haberem!

Vale.

Marcus Spartaco s.d.p.
Maximas tibi ago gratias pro epistula, qua animum meum ad Antonium Consiliarium et Euclidem da Cunha advertisti! Antonius Consiliarius! Oppidum Canudos! Quot homines ibi crudelissime interfecti, idque – pro pudor - armis Germanicis Austriacisque (Krupp, Skoda) . Et oppidum ipsum nonne nostris temporibus lacu arte facto haustum est? Euclidis da Cunha librum, qui inscribitur „Os sertões“ („Regiones a mari remotae“?), te auctore legendum mihi esse censeo. Quem in linguam Germanicam conversum esse scio.
Cura, ut valeas, amice mi Brasiliane.
IV Non. Dec.

Spartacus Favonio sal.


Sine dicam, mi Favoni, quod prima dimidia pars libri ex Euclide da Cunha, mihi haud amoena videtur, ac puto eadem non omnibus legendam. Secunda, id est, narratio de Antonio Conselheiro, mihi optima est !

Vale.

Iulia sodalibus sal.

Quamvis essent partes Mercurii, eo neglegente ego novum vobis titulum proponam:

_ _ _ _ _ _ / _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ / _ _ / _ _ _ _ _ _ //

Valete.

Mercurius Iuliae s. d.

Haud oblitus sum novum aenigma mihi esse proponendum, mea Iulia; exspectabam autem, dum aliquis me ut illud proponerem rogaret. Noli autem credere me tibi irasci, quod munus illud mihi eripueris! Immo gaudeo colloquium hoc tandem esse renatum. Videamus ergo litteram I! Vale. Transaquinci, d. XIII. Kal. Ian.

Iulia Mercurio sal.

Semper ea ratione lusimus, ut victori etiam non rogato aenigma esse proponendum, si recte video...

Ceterum satis fortunate litteram proposuistis I:

_ _ _ _ _ _ / _ _ _ _ I _ I _ _ _ I _ I _ / _ _ / _ I _ I _ _ //

Vale!

Marcus Iuliae s.

Nunc A litteram eliciendam esse censeo, quod di bene vertant.

Vale.

Iulia Marco s.

Mendum primum: Non est littera A in titulo meo.

Vale.

Marcus Iuliae s.
Responso tuo allato quamvis animi infractione admodum debilitatus sim, tamen hastam abicere nolim, idque imprimis propterea, quod emoticone addita te ipsam quoque maestam esse confessa es. Quid igitur? Fortiter oro te nunc demonstres, ubi N littera(e) latea(n)t.
Vale.

Iulia Marco sal.

Recte decrevisti, qui hastam non abieceris: fortes enim Fortuna adiuvat.
Ecce, ubi lateant litterae N:

_ _ _ _ _ _ / _ _ _ _ I _ I _ _ _ I N I _ / _ _ / N I _ I _ _ //

Vale.